Waarom ook bij papa de zwangerschapskilo’s blijven kleven: “Ouders zijn beschaamd om hulp in te schakelen”

Een zwangerschap is een periode van grote veranderingen, ook voor vaders. Die kunnen onder meer tot hardnekkige zwangerschapskilo’s leiden.

“Nadat ons oudste kind was geboren, ben ik structureel minder gaan sporten: moe, geen energie meer, te weinig tijd… Na het werk wil je zo snel mogelijk naar huis om bij de baby te zijn. Eten deden we vaak pas om 22 uur”, zegt ­Michaël D. (33), intussen vader van twee. “Ik ben niet echt veel bijgekomen, maar ik vrees dat dit vooral komt omdat veel spieren (die meer wegen, red.)vervangen zijn door vet.”

Onderzoeker Vickà Versele (VUB/KU Leuven) is niet verbaasd. In het kader van haar doctoraat leerde ze dat de eet- en ­bewegingsgewoonten van nieuwe ouders drastisch veranderen. Veel vaders tonen zich solidair met hun zwangere partners, waardoor ze al te vaak mee op de zetel belanden en ook veel tussendoortjes eten. “Het gevaar is dat de vaders er een nieuwe, slechte gewoonte van maken. De focus ligt nu alleen op de zwangere vrouw, maar de sociale interacties binnen een koppel zijn sterke invloeden”, zegt ze.

Egoïstisch gevoel

Na de geboorte wordt de ­invloed van de baby vaak alleen maar groter. De vermoeidheid en het tijdgebrek staan sporten in de weg. “Bovendien veranderen de prioriteiten: liever een halfuur ­extra bij de baby zijn, dan gaan joggen”, weet Versele. Mannen ­ervaren het doorgaans ook als egoïstisch om te sporten, zeker in die eerste maanden, als hun partner al de hele dag alleen voor de baby zorgt. “Ik voel me schuldig als ik er te ­weinig ben. Mijn vrouw heeft me dat niet aangepraat, het komt uit ­mezelf”, zegt een vader in het onderzoek.

Versele ziet een mogelijke oplossing in een beter evenwicht tussen vaderschaps- en moederschapsverlof. Nu krijgt een kersverse vader vijftien dagen, terwijl de moeder vijftien weken thuisblijft. “Een systeem zoals in ­Zweden kan een verschil maken. Vaders zouden zo ook meer ervaring hebben met de zorg voor de baby, zodat ook moeders minder drempels voelen om af en toe te sporten”, aldus Versele.

Lifecoach

“Die moeilijke balans tussen zelfzorg en er zijn voor het gezin speelt zowel bij vaders als bij moeders een grote rol”, zegt Versele. Beweging en gezonde voeding zijn geen luxe, maar maken deel uit van die zelfzorg. “Fitte ouders staan voor betere zorg, en goede gewoontes geef je door aan je kind. Toch voelen ouders schaamte om hulp in te schakelen”, betreurt ze.

Wat kan jonge ouders helpen om fitter te blijven? “Veel vaders gaan mee naar de gynaecoloog, maar worden er amper aangesproken. Ze zijn al op een plek waar ze ondersteuning kunnen krijgen. Daar moeten we meer gebruik van maken”, zegt Versele. “En waarom geen lifecoach inzetten bij Kind & Gezin, dat jonge kinderen sowieso opvolgt?”

Concrete doelen

Jonge ouders kunnen ook steun vinden bij elkaar. “Samen kun je concrete doelen stellen en een planning maken”, zegt Versele. Zo slaagt ook zowel Michaël als zijn vrouw erin om eens in de twee weken zaalvoetbal te spelen. “Het goede aan zo’n ploegsport is dat mensen op je rekenen. Je bent verplicht om te gaan. En het staat in de agenda, je plant eromheen.”

Bron: Gazet van Antwerp 24 februari 2022